نورالدین علی بن احمد بلخیبَلخی، علی بن احمد، ملقب به نورالدین،منجم پس از قرن سوم بود. ۱ - معرفی بلخیبَلخی، علی بن احمد، منجم پس از قرن سوم. لقب او نورالدین و کنیه‌اش ابوالقاسم بود. اما مانندِ همشهری مشهورترش (ابومعشر بلخی) او نیز به ابومعشر شهرت داشت. ۱.۱ - آثار بلخیآثار او عبارت‌اند از: ۱) کتاب المدخل فی علم الاحکام الفلکیّه در ۷۳ فصل (رساله ششم از مجموعه خطی شماره ۱۱۹۳، محفوظ در ینی جامع ، دست نوشتی از همین رساله است که سهواً آن را کتاب مختصر یا المدخل الصَغیر دانسته و جزو آثار ابومعشر بلخی (متوفی ۲۷۲) ثبت کرده است). ۲) کتاب المدخل فی علم النجوم (یا المدخل فی النجوم) [۱]
اسماعیل بغدادی، ایضاح المکنون، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج ۲، ستون ۴۵۵،بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.
در شصت باب ، که در منابع به وجود ترجمه‌ای فارسی از آن اشاره شده است.
۳) کتاب الثمد فی بیان اَنَّ السموات بغیر عَمَد. ۲ - فهرست منابع(۱) اسماعیل بغدادی، ایضاح المکنون، در حاجی خلیفه، کشف الظنون، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰. (۲) زندگینامه علمی دانشوران، زیر نظر احمد بیرشک، تهران ۱۳۶۹ ش ـ، ذیل «ابومعشر بلخی» (از دیوید پینگری)). ۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بَلخی، علی بن احمد»، شماره۱۶۸۹. |